Muziek. Voor zover mijn fascinatie voor alle mogelijke Glee-uitvoeringen dat nog niet had duidelijk gemaakt: ik heb er de ballen verstand van. Wie wat wanneer met wie en op welk instrument deed, weet ik eigenlijk nooit. Studio's, labels, producers, tekstschrijvers, octaven: ik hoor het niet. De grote gemene deler van leukelingen als Glee, Cecilia Bartoli, Philip Glass, Flinke Namen, Adele of Bruno Mars is hoogstwaarschijnlijk non-existent, een eenvoudige duiding van mijn smaak derhalve ook. Ik hoor alleen of iets me aanstaat of niet.
Misschien is het daarom dat ik de televisieversie van de Top 2000 zo mega-interessant vind. Achtergronden en geniale feitjes bij wereldberoemde liedjes, deskundologen met een enorme wetenschap van muziek.
En oorspronkelijke versies van hits die ik alleen kende van versies uit de jaren negentig en nul. Zoals daar vanavond was: Ain't no sunshine, van Bill Withers. Prachtig.
donderdag 29 december 2011
maandag 19 december 2011
vrijdag 16 december 2011
woensdag 14 september 2011
dinsdag 6 september 2011
Kus
Nonchalant tegen een muur leunend stond ik gisteren in de nabijheid van de Dam op F. te wachten. Zij kwam terug uit haar werk, ik had de boodschappen gedaan. Precies zoals het hoort dus.
In de verte zag ik haar al. Toen ze op een paar meter afstand van mij was, zag ze mij ook. Ze lachte. Ik stapte op haar af en keek daarbij niet naar links en niet naar rechts. Midden op de stoep kuste ik F. (Uiteraard iets langer dan strikt noodzakelijk, omdat ik weet dat F. dat niet zo leuk vindt).
Achter mij moest een groep Japanse toeristen vol in de remmen. Eentje begon er te lachen, een ander volgde.
F. en ik draaiden ons om, om dwars door de groep toeristen heen naar huis te lopen.
Achter ons was inmiddels de hele groep in lachen uitgebarsten. 'Halalalalaaladhdoelelesb ddoieelekeelslsl leejajaklalee' zeiden ze tegen elkaar.
Wat waarschijnlijk zoiets betekent als: 'zag je dat? Dat waren twee vrouwen! Die met elkaar zoenden! Midden op straat!'
U begrijpt: vrolijker kon onze avond niet beginnen.
In de verte zag ik haar al. Toen ze op een paar meter afstand van mij was, zag ze mij ook. Ze lachte. Ik stapte op haar af en keek daarbij niet naar links en niet naar rechts. Midden op de stoep kuste ik F. (Uiteraard iets langer dan strikt noodzakelijk, omdat ik weet dat F. dat niet zo leuk vindt).
Achter mij moest een groep Japanse toeristen vol in de remmen. Eentje begon er te lachen, een ander volgde.
F. en ik draaiden ons om, om dwars door de groep toeristen heen naar huis te lopen.
Achter ons was inmiddels de hele groep in lachen uitgebarsten. 'Halalalalaaladhdoelelesb ddoieelekeelslsl leejajaklalee' zeiden ze tegen elkaar.
Wat waarschijnlijk zoiets betekent als: 'zag je dat? Dat waren twee vrouwen! Die met elkaar zoenden! Midden op straat!'
U begrijpt: vrolijker kon onze avond niet beginnen.
vrijdag 12 augustus 2011
dinsdag 2 augustus 2011
Bin Laden The Movie
Een journalistiek verhaal dat je op het puntje van je stoel laat zitten, deze week in the New Yorker: Getting Bin Laden: What Happened That Night in Abbottabad. Nicholas Schmidle beschrijft in 8422 woorden hoe Bin Laden gepakt werd, wat eraan vooraf ging en wat er daarna gebeurde. Tot in detail. En juist die details - de sandwiches van Costo die ze in het Witte Huis aten, de nine holes of golf die Obama nog speelde voor de inval, de rondrennende kippen en koeien bij de compound - maken dat het verhaal een spannende speelfilm lijkt.
Die details, én de moed van die mannen.
Fearing that one or both women were wearing suicide jackets, he stepped forward, wrapped them in a bear hug, and drove them aside. He would almost certainly have been killed had they blown themselves up, but by blanketing them he would have absorbed some of the blast and potentially saved the two SEALs behind him.
Een speelfilm met een mooi einde.
Before the President returned to Washington, he posed for photographs with each team member and spoke with many of them, but he left one thing unsaid. He never asked who fired the kill shot, and the SEALs never volunteered to tell him
Die details, én de moed van die mannen.
Fearing that one or both women were wearing suicide jackets, he stepped forward, wrapped them in a bear hug, and drove them aside. He would almost certainly have been killed had they blown themselves up, but by blanketing them he would have absorbed some of the blast and potentially saved the two SEALs behind him.
Een speelfilm met een mooi einde.
Before the President returned to Washington, he posed for photographs with each team member and spoke with many of them, but he left one thing unsaid. He never asked who fired the kill shot, and the SEALs never volunteered to tell him
maandag 1 augustus 2011
vrijdag 29 juli 2011
woensdag 20 juli 2011
Suzy
Onlangs interviewde ik voor HP/De Tijd de twee vrouwen die 1 april 2001 als eerste lesbische koppel in Nederland elkaar het jawoord gaven. Destijds kregen ze de halve wereldpers over de vloer. Een van de cameraploegen, als ik het goed heb een Japanse, was nogal ongedurig. De interviews hadden plaats in de woonkamer, maar ze wilden graag meer van het huis zien.
Dat was privé zeiden de vrouwen.
Maar waar ze dan toch al die vrouwelijke naakten hadden hangen?
Die hadden ze, ondanks wat het cliché van hen verwachtte, niet.
Ik moest hieraan denken toen ik deze vakantie las in het mooi geïllustreerde Van alle tijden, in alle culturen. Wereldgeschiedenis van de homoseksualiteit. Daarin stond een prachtig schilderij van Tamara de Lempicka, dat ik als eigenaar van een enorme bankrekening zeker zou hebben aangeschaft. Het zou het begin van een verzameling kunnen zijn.
Maar misschien ook niet.
Portret of Suzy Solidor, Tamara de Lempicka
Dat was privé zeiden de vrouwen.
Maar waar ze dan toch al die vrouwelijke naakten hadden hangen?
Die hadden ze, ondanks wat het cliché van hen verwachtte, niet.
Ik moest hieraan denken toen ik deze vakantie las in het mooi geïllustreerde Van alle tijden, in alle culturen. Wereldgeschiedenis van de homoseksualiteit. Daarin stond een prachtig schilderij van Tamara de Lempicka, dat ik als eigenaar van een enorme bankrekening zeker zou hebben aangeschaft. Het zou het begin van een verzameling kunnen zijn.
Maar misschien ook niet.
Portret of Suzy Solidor, Tamara de Lempicka
Pigs
De Eurocrisis uitleggen doe je zo. Oud, ik weet. Maar ik was met vakantie. Dat is een geldig excuus.
maandag 18 juli 2011
Raak
Volgens het beeldblog the Big Picture waren ze grotendeels kleurrijk en vrolijk: de gay pride parades die de afgelopen weken over de hele wereld plaats hadden. Grotendeels, want sommige foto's ontsieren de boel. Eentje daarvan is wel heel erg raak.
En triest.
En triest.
zondag 26 juni 2011
Figlio
In Vrij Nederland van deze week staat een heel mooi interview van Coen Verbraak met A. F. Th. van der Heijden, die een boek schreef over zijn verongelukte zoon Tonio. Van der Heijden beantwoordde de vragen per mail, omdat hij liever nog geen bezoek ontvangt. Zijn antwoorden zijn literair.
'Nou ja, hoe was de situatie? We konden niet kapotter. Het was schrijven voor of over Tonio, of in het geheel niet schrijven.'
Verbraak zegt in het interview dat hij tijdens het lezen van het boek moest denken aan de film La stanza del figlio. Daarop antwoordt Van der Heijden in een kort verhaal, over een verblijf in Venetië van hem en zijn gezin. Tonio is de eerste dagen enthousiast aan het fotograferen, maar ontdekt daarna het lezen en komt zijn kamer niet meer uit.
'Toen we in de namiddag terugkwamen, vertelde hij enthousiast over The catcher in the rye. Hij had het in een dag uitgelezen, alleen gestoord door twee kamermeisjes, die hem voor een kwartier het bed uit hadden gejaagd. Hij die, net als zijn leeftijdgenoten, zo weinig las en liever keek, was nota bene midden in Venetië aan het lezen geslagen. De rest van ons verblijf bleef hij zo veel mogelijk in zijn kamer. Nu je de filmtitel eenmaal genoemd hebt, zal ik die kamer, waarin hij zich voor het eerst echt van zijn ouders leek te hebben losgemaakt, voortaan La stanza del figlio noemen.'
Een mooi interview - ik ben benieuwd naar het boek -, maar ook een mooie film. Poeh.
'Nou ja, hoe was de situatie? We konden niet kapotter. Het was schrijven voor of over Tonio, of in het geheel niet schrijven.'
Verbraak zegt in het interview dat hij tijdens het lezen van het boek moest denken aan de film La stanza del figlio. Daarop antwoordt Van der Heijden in een kort verhaal, over een verblijf in Venetië van hem en zijn gezin. Tonio is de eerste dagen enthousiast aan het fotograferen, maar ontdekt daarna het lezen en komt zijn kamer niet meer uit.
'Toen we in de namiddag terugkwamen, vertelde hij enthousiast over The catcher in the rye. Hij had het in een dag uitgelezen, alleen gestoord door twee kamermeisjes, die hem voor een kwartier het bed uit hadden gejaagd. Hij die, net als zijn leeftijdgenoten, zo weinig las en liever keek, was nota bene midden in Venetië aan het lezen geslagen. De rest van ons verblijf bleef hij zo veel mogelijk in zijn kamer. Nu je de filmtitel eenmaal genoemd hebt, zal ik die kamer, waarin hij zich voor het eerst echt van zijn ouders leek te hebben losgemaakt, voortaan La stanza del figlio noemen.'
Een mooi interview - ik ben benieuwd naar het boek -, maar ook een mooie film. Poeh.
vrijdag 17 juni 2011
Mmmbop
Ze waren dus op Pinkpop, de gebroeders Hanson die met hun bekendste liedje mijn twitternaam vormgaven. Ik was er niet, maar de camera wel. Leuk is dat.
Kijk en vergelijk:
(maar deze versie blijft toch ook wel erg cool)
Kijk en vergelijk:
(maar deze versie blijft toch ook wel erg cool)
donderdag 9 juni 2011
Basketbalboom
Deze boom van Alexandre Arrechea heb ik dus gemist toen ik in New York was. Jammer.
Orange tree, 2003-2010
lacquered aluminum
7 meters height
Location/ Bronx Museum for the Arts, NY.
Photo: Ed Emrich
woensdag 8 juni 2011
Per ongeluk
Dat je dan zoekt naar een bepaalde scène uit een bepaalde film en dat je dan per ongeluk een ander pareltje tegenkomt. Om te huilen, zo mooi.
dinsdag 17 mei 2011
Tijdsverloop
Vette techniek.
Timelapse - The City Limits from Dominic on Vimeo.
Timelapse Diagonal ZeroZero Construction from myLapse on Vimeo.
zaterdag 14 mei 2011
Engelen
Bij de miniserie moest ik na een half uur al zo hard huilen dat ik 'm uit heb gezet. Bij het toneelstuk hoefde ik niet zo hard te huilen. Wat niet betekent dat Angels in America, in de uitvoering van Toneelgroep Amsterdam, niet prachtig, geniaal en behoorlijk briljant is. Alle 315 minuten lang.
Trailer
Trailer
woensdag 4 mei 2011
Zichtbaar
Herdenking bij het homomonument,
waar zichtbaarheid het credo was.
Ik doe mijn best.
Aan eenen jongen visscher
Rozen zijn niet zoo schoon als uwe wangen,
Tulpen niet als uw bloote voeten teer,
En in geen oogen las ik immer meer
Naar vriendschap zulk een mateloos verlangen.
Achter ons was de eeuwigheid van de zee,
Boven ons bleekte grijs de eeuwige lucht,
Aan ’t eenzaam strand dwaalden alleen wij twee,
Er was geen ander dan het zeegerucht.
Laatste dag samen, ik ging naar mijn Stad.
Gij vaart en vischt tevreden, ik dwaal rond
En vind in stad noch stiller landstreek wijk.
Ik ben zóo moede, ik heb veel liefgehad.
Vergeef mij veel, vraag niet wat ik weerstond
en bid dat ik nooit voor uw schoon bezwijk.
Jacob Israël de Haan
waar zichtbaarheid het credo was.
Ik doe mijn best.
Aan eenen jongen visscher
Rozen zijn niet zoo schoon als uwe wangen,
Tulpen niet als uw bloote voeten teer,
En in geen oogen las ik immer meer
Naar vriendschap zulk een mateloos verlangen.
Achter ons was de eeuwigheid van de zee,
Boven ons bleekte grijs de eeuwige lucht,
Aan ’t eenzaam strand dwaalden alleen wij twee,
Er was geen ander dan het zeegerucht.
Laatste dag samen, ik ging naar mijn Stad.
Gij vaart en vischt tevreden, ik dwaal rond
En vind in stad noch stiller landstreek wijk.
Ik ben zóo moede, ik heb veel liefgehad.
Vergeef mij veel, vraag niet wat ik weerstond
en bid dat ik nooit voor uw schoon bezwijk.
Jacob Israël de Haan
donderdag 28 april 2011
Knicks
"De lichten gaan uit. De speaker van de New York Knicks zegt: 'Welkom, dames en heren, in Madison Square Garden, het mekka van het basketbal. Mag ik u voorstellen aan de Boston Celtics.' 'Boe!', schreeuwt The Garden. En: 'Boston sucks, Boston sucks!'
Aldus Erik Brouwer in de nieuwste NUsport.
Een uur voor het boe-geroep arriveerde ik met N., M. en een bonzend hart bij Madison Square Garden. Ons doel: kaartjes hosselen voor de eerste thuiswedstrijd van the New York Knicks in de play-offs. Zeven jaar haalden ze de play-offs niet. MSG was stijf uitverkocht.
Hier en daar stond wat politie. Knicks-fans stonden in groepjes bij elkaar.
Ik vroeg aan een paar jongens of ze nog tips hadden om aan kaartjes te komen. Hadden ze niet. Maar of ik ze dan niet ergens op straat nog kon kopen? Lichte paniek in hun ogen. Ze raadden het me zeer af. En of ik nog even een foto van ze wilden maken?
We liepen verder. Aan tegen een muur hangende mannen vroeg ik: are you sellin'? De man lachte zijn tandenloze mond bloot en begon wat om zich heen te vragen. Dit wordt 'm niet, dacht ik. Maar ik wil, riep mijn bonkende hart.
Verderop stelde ik de vraag nog een paar keer. 450 dollar voor 1 kaartje. Nee. Verderop: 750 dollar voor drie kaartjes die toegang zouden geven tot een plekje bovenin de Garden.
Mocht het misschien ietsje minder zijn?
700.
Twijfel. Waren de kaartjes wel echt?
We zouden pas hoeven betalen als twee van ons binnen waren. Een derde zou achterblijven met het geld. Het klonk waterdicht. Maar toch.
650.
Ach.
Voor 600 doen we het, overlegden N. en ik terwijl M. verderop een stuk pizza at.
Deal.
We gaven M. het geld. N. en ik gingen naar binnen, maakten voor de vorm nog een paar zenuwachtige giechelgrapjes en liepen naar de kaartcontrole. 'Bliep', zei de scanner bij N. 'Bliep', zei de scanner bij mij. We belden M om te vertellen dat we binnen waren. Minuten verstreken. Daar zagen we M. Een groepje voor haar werd teruggestuurd. Ongeldige kaartjes. Hoofdschuddend bliepte de controleur het kaartje van M. Ook M. was binnen.
We klommen naar de nok van de Garden.
Brouwer: 'Na een fluitconcert van vijf minuten introduceert de speaker de spelers van de New York Knicks. Anthony krijgt veel applaus. Stoudemire nog veel meer. Supporters roepen: 'MVP! MVP! MVP'.
Met het 'Boe' het 'Boston sucks' en het 'MVP' citeerde Erik Brouwer naast de tienduizenden Knicks-fans ook N., M., en mijzelve. Wij waren in dat mekka van het basketbal.
De Knicks kregen op hun broek.
Helemaal niet erg.
Aldus Erik Brouwer in de nieuwste NUsport.
Een uur voor het boe-geroep arriveerde ik met N., M. en een bonzend hart bij Madison Square Garden. Ons doel: kaartjes hosselen voor de eerste thuiswedstrijd van the New York Knicks in de play-offs. Zeven jaar haalden ze de play-offs niet. MSG was stijf uitverkocht.
Hier en daar stond wat politie. Knicks-fans stonden in groepjes bij elkaar.
Ik vroeg aan een paar jongens of ze nog tips hadden om aan kaartjes te komen. Hadden ze niet. Maar of ik ze dan niet ergens op straat nog kon kopen? Lichte paniek in hun ogen. Ze raadden het me zeer af. En of ik nog even een foto van ze wilden maken?
We liepen verder. Aan tegen een muur hangende mannen vroeg ik: are you sellin'? De man lachte zijn tandenloze mond bloot en begon wat om zich heen te vragen. Dit wordt 'm niet, dacht ik. Maar ik wil, riep mijn bonkende hart.
Verderop stelde ik de vraag nog een paar keer. 450 dollar voor 1 kaartje. Nee. Verderop: 750 dollar voor drie kaartjes die toegang zouden geven tot een plekje bovenin de Garden.
Mocht het misschien ietsje minder zijn?
700.
Twijfel. Waren de kaartjes wel echt?
We zouden pas hoeven betalen als twee van ons binnen waren. Een derde zou achterblijven met het geld. Het klonk waterdicht. Maar toch.
650.
Ach.
Voor 600 doen we het, overlegden N. en ik terwijl M. verderop een stuk pizza at.
Deal.
We gaven M. het geld. N. en ik gingen naar binnen, maakten voor de vorm nog een paar zenuwachtige giechelgrapjes en liepen naar de kaartcontrole. 'Bliep', zei de scanner bij N. 'Bliep', zei de scanner bij mij. We belden M om te vertellen dat we binnen waren. Minuten verstreken. Daar zagen we M. Een groepje voor haar werd teruggestuurd. Ongeldige kaartjes. Hoofdschuddend bliepte de controleur het kaartje van M. Ook M. was binnen.
We klommen naar de nok van de Garden.
Brouwer: 'Na een fluitconcert van vijf minuten introduceert de speaker de spelers van de New York Knicks. Anthony krijgt veel applaus. Stoudemire nog veel meer. Supporters roepen: 'MVP! MVP! MVP'.
Met het 'Boe' het 'Boston sucks' en het 'MVP' citeerde Erik Brouwer naast de tienduizenden Knicks-fans ook N., M., en mijzelve. Wij waren in dat mekka van het basketbal.
De Knicks kregen op hun broek.
Helemaal niet erg.
zaterdag 16 april 2011
vrijdag 8 april 2011
Meer mei
Mei
In de lente is er moed nodig om te leven.
Schaduwen zijn zwaar om dragen.
Het regent gras en bladeren
en boven het zaailand hangt
een kraai aan een draad.
Een luchtballon! Een parel. Een druppel weemoed.
De geur van deeg rijst op uit de aarde.
Een dorstige vlieg verdrinkt in een glas water.
Herman Leenders
In de lente is er moed nodig om te leven.
Schaduwen zijn zwaar om dragen.
Het regent gras en bladeren
en boven het zaailand hangt
een kraai aan een draad.
Een luchtballon! Een parel. Een druppel weemoed.
De geur van deeg rijst op uit de aarde.
Een dorstige vlieg verdrinkt in een glas water.
Herman Leenders
donderdag 7 april 2011
18
Gisteren in NRC een commentaar over de meisjes uit Maastricht die in Parijs waren weggelopen van hun schoolreisje. Daarin stond dat ze bijna de administratieve volwassenheid hadden bereikt.
Administratieve volwassenheid.
Mooi.
Want terugkijkend kunnen we inderdaad stellen dat 18 zijn niet meer betekent dan administratief volwassen zijn. Echte volwassenheid komt later. Veel later.
Administratieve volwassenheid.
Mooi.
Want terugkijkend kunnen we inderdaad stellen dat 18 zijn niet meer betekent dan administratief volwassen zijn. Echte volwassenheid komt later. Veel later.
dinsdag 5 april 2011
Poëzie-eruptie
Wat een mooi woord: poëzie-eruptie. Daar moeten er meer van komen. Dat Lilian Helder opeens zegt: Ik ben niet warrig. Ik ontwricht de chaos die doorgaans voor volmaakt doorgaat. Dat Cruijff zegt: ik draai een kleine revolutie af.
Rutte beëindigt een betoog met dat hij dit bij zichzelve heeft overdacht, verregend op een miezerige morgen. De geur van hoger honing is voor de plaatselijke imker, kleuterleidsters zeggen: dag ventje op de fiets met de vaas met de bloem.
Datingsitebezoekers schrijven: ik zoek een reisgenoot' en bouwvakkers vervangen 'jij heb ze lekker in je netje hangen' door 'Uw twee borsten zijn als twee welpen, tweelingen van een ree'.
Robert M. in het Pieter Baan Centrum tegen de psych: eer zal men poepen in zijn hoed, dan dat ik mijn hart blootleg.
Gerrit Hiemstra citeert Bloem in november en Gorter in mei. Wilders ziet denkend aan Holland enkel nog brede rivieren en Kim Holland twittert: Eros ontwortelt mijn hart.
Meer poëzie maakt de maatschappij een beetje mooier. Denk ik.
maandag 4 april 2011
Universeel
Topidee: universeel inpakpapier van Fabio Milito. Ook met de opties: IT IS NOT A TIE / IT IS NOT A PERFUME.
zondag 3 april 2011
Kwast
Ernest van der Kwast drinkt elke werkdag espresso. Voor NRC. Met iemand. En daarvoor krijgt hij 1 cent per klik. Ik vind dat leuk.
Mevrouw Helder kijkt mij argwanend aan, alsof ik haar in de maling probeer te nemen. ‘Hoe kan ik nu gaan vergelijken als espresso A niet espresso B is?’ zegt ze. ‘En espresso C niet espresso D. En espresso A niet espresso D. En Espresso B niet espresso D. En espresso B niet espresso C.’ Ze denkt even na en zegt dan: ‘En espresso A niet espresso C.’
Meerrrrrrr
Mevrouw Helder kijkt mij argwanend aan, alsof ik haar in de maling probeer te nemen. ‘Hoe kan ik nu gaan vergelijken als espresso A niet espresso B is?’ zegt ze. ‘En espresso C niet espresso D. En espresso A niet espresso D. En Espresso B niet espresso D. En espresso B niet espresso C.’ Ze denkt even na en zegt dan: ‘En espresso A niet espresso C.’
Meerrrrrrr
vrijdag 1 april 2011
Komisch
Dit doet pijn aan je ogen.
En dit is onze ergste nachtmerrie. Of in elk geval die van mij.
Mededeling van Google: Comic Sans for Everyone
Following some rigorous user testing of 41 different fonts, investigating how each affected user experience, we discovered one font consistently outperformed all others when it comes to user satisfaction, level of engagement, understanding web content, productivity, click-through rates and conversion rates: Comic Sans.
We’ll therefore be rolling out Comic Sans as our default font across all Google products on April 4, 2011.
1 april dus ja. haha.
En dit is onze ergste nachtmerrie. Of in elk geval die van mij.
Mededeling van Google: Comic Sans for Everyone
Following some rigorous user testing of 41 different fonts, investigating how each affected user experience, we discovered one font consistently outperformed all others when it comes to user satisfaction, level of engagement, understanding web content, productivity, click-through rates and conversion rates: Comic Sans.
We’ll therefore be rolling out Comic Sans as our default font across all Google products on April 4, 2011.
1 april dus ja. haha.
dinsdag 22 maart 2011
Zorgen
Waarom zouden deze vrouwen zich zorgen moeten maken? De rechterhand van de rechtervrouw verdwijnt onder de linkerbil van de linkervrouw. Zijn ze van de homobeweging avant la lettre? En waarom staat die ton gepositioneerd voor een afbeelding met schuimende golven en een zeilbootje? Misschien toch de klimaatbeweging avant la lettre?
Meer vragen oproepende zwartwitfoto's vind je hier.
Meer vragen oproepende zwartwitfoto's vind je hier.
maandag 21 maart 2011
vrijdag 11 maart 2011
dinsdag 8 maart 2011
Boze vogels
De Angry Birds komen naar Facebook. Spelen = verslaafd raken = grappige filmpjes erover grappig vinden.
(Met dank aan de nieuwe NRC)
(Met dank aan de nieuwe NRC)
zaterdag 5 maart 2011
Gestotter
Jimmy Kimmel maakt een remake van the King's speech. Met hoofdroller voor George W. Bush en Mike Tyson.
vrijdag 25 februari 2011
Cursus
Misschien dat de mensen die aanstoot namen aan de homoseks (=twee jongens op elkaar in spijkerbroek met ontbloot bovenlijf ) in Goede Tijden Slechte Tijden deze korte cursus van Theo en Thea over homosexualiteit even kunnen bekijken.
dinsdag 22 februari 2011
Boekengenerator
Mijn zusterkezus heeft onder haar alter ego @alfabetorg welgeteld 6 tweets geplaats. The Malcolm Gladwell Book Generator is er een van. En daar moest ik dus heel hard om lachen.
maandag 14 februari 2011
Uitgebalanceerd
Manipuleren leren? Kijk OutFoxed, Rupert Murdochs War on Journalism. Over niet fair & balanced nieuws maken, maar het wel zo noemen.
(Hier kun je 'm helemaal zien)
(Hier kun je 'm helemaal zien)
donderdag 3 februari 2011
Big Apple (2)
Mooie kunst van Robbert Fortgens. Verkrijgbaar in een galerie bij mij om de hoek. Helaas ietwat buiten het budget.
dinsdag 1 februari 2011
Huis
Schrijft u even mee? Hier ga ik dus wonen. Ooit.
Huis annex galerie in New York, ontworpen door UN Studio.
Huis annex galerie in New York, ontworpen door UN Studio.
maandag 31 januari 2011
dinsdag 25 januari 2011
Big Apple (1)
De reis is nog niet geboekt, maar de aan appel gerelateerde woordgrappen zijn allemaal al gemaakt, dus de voorbereidingen kunnen beginnen.
New York, New York. Nu al inspirerend.
Fotograaf Jordan Matter fotografeerde dansers in New York, als onderdeel van de stad. Echt heel mooi.
Hier meer.
New York, New York. Nu al inspirerend.
Fotograaf Jordan Matter fotografeerde dansers in New York, als onderdeel van de stad. Echt heel mooi.
Hier meer.
maandag 24 januari 2011
donderdag 20 januari 2011
Brief
Vrij Nederland, vandaag
Wertheim
Als VN bij mij op de mat valt, lees ik altijd eerst de column van Micha Wertheim. Verrassen doet hij mij nooit, maar ik ben het wel altijd met hem eens. Groot was daarom mijn verbazing toen ik in VN02 de ingezonden brief las waarin wordt gesteld dat Wertheim in zijn column geen recensie van zijn eigen recensies zou mogen schrijven. Wat kunnen we hierna verwachten? Dat columnisten geen brieven meer mogen schrijven om te reageren op brievenschrijvers?
Micha Wertheim, Amsterdam
Wertheim
Als VN bij mij op de mat valt, lees ik altijd eerst de column van Micha Wertheim. Verrassen doet hij mij nooit, maar ik ben het wel altijd met hem eens. Groot was daarom mijn verbazing toen ik in VN02 de ingezonden brief las waarin wordt gesteld dat Wertheim in zijn column geen recensie van zijn eigen recensies zou mogen schrijven. Wat kunnen we hierna verwachten? Dat columnisten geen brieven meer mogen schrijven om te reageren op brievenschrijvers?
Micha Wertheim, Amsterdam
dinsdag 18 januari 2011
maandag 17 januari 2011
Een boek
Met de laptop op schoot, de televisie aan, een stapel nog te lezen kranten en tijdschriften voor de neus, de telefoon binnen handbereik en op de achtergrond een borrelende snelkoker is het belangrijk niet te vergeten dat er ook nog boeken bestaan. Mijn lief wees mij daar onlangs op door mij Het is een boek cadeau te doen. Ik kan 'm hier niet plaatsen. Want het is een boek. Gelukkig is er - oh gij liefdevol www - ook een digitale versie van.
woensdag 12 januari 2011
Vogel
Haakje openen:
Het woord vogel kan maar op een manier goed worden uitgesproken, en dat is op de Dierenwinkelmanier.
Haakje sluiten.
Enniewee: veel dode vogels. Twee verklaringen. Aan u de keus.
1.
(...) Wel vond Driscoll bij de vogels verwondingen aan de borst en de kop. Dat, gekoppeld aan ooggetuigenverklaring dat er in de buurt van een spreeuwenkolonie professioneel vuurwerk was afgestoken, bracht haar al snel naar een logisch klinkende conclusie. Volgens haar zijn de vogels in paniek lager dan normaal weggevlogen en daarbij tegen flatgebouwen, telefoonpalen en andere obstakels geknald. In Louisiana was er sprake van een vergelijkbare situatie. (...)
Uit: Kijk
2.
(via @wieland)
Het woord vogel kan maar op een manier goed worden uitgesproken, en dat is op de Dierenwinkelmanier.
Haakje sluiten.
Enniewee: veel dode vogels. Twee verklaringen. Aan u de keus.
1.
(...) Wel vond Driscoll bij de vogels verwondingen aan de borst en de kop. Dat, gekoppeld aan ooggetuigenverklaring dat er in de buurt van een spreeuwenkolonie professioneel vuurwerk was afgestoken, bracht haar al snel naar een logisch klinkende conclusie. Volgens haar zijn de vogels in paniek lager dan normaal weggevlogen en daarbij tegen flatgebouwen, telefoonpalen en andere obstakels geknald. In Louisiana was er sprake van een vergelijkbare situatie. (...)
Uit: Kijk
2.
(via @wieland)
Abonneren op:
Posts (Atom)
