Veel mensen in mijn omgeving zijn een of meerdere keren voor langere tijd op reis geweest. Ik nooit. Mijn langste reis qua tijd was iets meer dan twee weken naar Sardinië, mijn verste reis was naar Istanbul.
En nooit heb ik de behoefte gehad om veel langer en veel verder te gaan. Ik hou van mijn huis, mijn boeken, mijn joggingbroek en mijn lief en hoef dat allemaal niet zo lang achter te laten. Noem het saai, noem het burgerlijk: ik vind het relaxed.
Maar drie weken met vriendinnetje M. naar Brazilië, onder andere voor een bezoekje aan vriendinnetje Sj. die daar woont, is toch wel erg verleidelijk. Peanuts voor de gemiddelde wereldburger, maar ik ben alvast aan het zenuwen.
Van Sj. heb ik overigens nog geen officiële welkomtoestemming. Hopelijk snel.
Update: toestemming is binnen. Ik citeer: "sorry babe voor de late reactie, maar NATUURLIJK mag jij ook komen!! hoe durf je het te vragen??!"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Wiehoe!
Gaan we lekker samen zenuwen en mooie plannen maken. Die iets meer dan twee weken Sardinie was ook samen met deze huismus. Hoe relaxed was dat. Dit wordt nog beter!
Laten we samen ook wat Portugees gaan oefenen. Is misschien leuk als we ook kunnen praten met wat mensen daar...
Joehoe, Brazil here we come!
Een reactie posten