Vrijdagochtend poetste ik bloed van mijn bankje voor mijn huis. Het was bloed van mijn krantenbezorger. Die was een paar uur daarvoor in elkaar geslagen. Ik sliep niet thuis, maar het hele hofje was in rep en roer. Zijn belagers vonden dat de krantenjongen bier voor hen moest kopen en probeerden zijn brommer te stelen.
Hij had bij mij en bij de overbuurman op de deur gebonkt met bebloede handen. De politie was er snel bij, maar ik vraag me nog steeds af wat mijn reactie was geweest als ik wel thuis had geslapen. Had ik eerst 112 gebeld, of was ik naar buiten gegaan? Geen idee.
Ik draag krantenbezorgers een warm hart toe. Waarschijnlijk vanwege de buitenwijk die ik zo'n acht jaar liep en de paar weken ervaring die ik heb met ochtendkrantbezorging. Mijn grootste angst waren twee vervelende grote zwarte honden. In mijn tijd en mijn dorp waren er nog geen meedogenloze dronkenmannen die met bloempotten op mij in dreigden te slaan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten