Spiegel

Gisteren moesten we in anderhalf uur door het Boijmans van Beuningen. We begonnen met de eeuwen die ver achter ons liggen - en waar mijn bijbelse kennis bij de interpretatie best goed van pas kwam - maar jammer genoeg kwamen we pas te laat terecht op de afdelingen waar we veel langer hadden willen verpozen.

Want daar stond een buste die Dali gemaakt had, met op de plek van de neus een oor en andersom. Daar hingen zelfportretten van Carel Willink en Charlie Toorop en schilderijen van René Magritte, waarvan ik deze redelijk geniaal vind.



(Nu kan die man sowieso weinig verkeerd doen, omdat ik het geniaal vind om onder een levensgroot schilderij van een pijp dan wel appel te schrijven: dit is geen pijp/appel. (Wat in feite natuurlijk ook zo is, want, zo zei Magritte, probeer die pijp maar eens te vullen met tabak.))