Volkswagen

Zometeen ga ik voor de derde keer in mijn leven op pad met de vetgaafcoole Volkswagenbus van paps en mams OR. Dat worden dus veel broodjes mozzarella (zoals alleen E. die kan maken), veel grapjes (zoals alleen E. M. en moi die kunnen maken (en W., maar die gaat niet mee)) en veel lekkere wijntjes (zoals, etc.) en minimaal een gesprek met de mini-ster president (zoals alleen M. dat kan uitbeelden).

360

Ik ben benieuwd naar de eerste speelfilm die van deze techniek gebruikmaakt. En naar het verhaal.

Gast

Omdat de kans vrij klein is dat ik ooit Zomergast wordt a) omdat ik ongeveer even spraakzaam ben als Rolf en b) omdat ik vooralsnog niets opzienbarends heb gedaan, bedacht ik mijn eigen Zomergastenavond die K. en ik binnenkort gaan vieren.

Dat ik daar niet alles zal kunnen laten zien wat ik wil, weet ik nu al. Ik heb namelijk al uren besteed aan zoeken naar een korte film die begin 2001 door de NPS werd uitgezonden.

Ik, nog in de kast, zag een vooraankondiging. Vrijdagavond zou er op Nederland 3 een film te zien zijn over een Surinaams meisje dat worstelde met haar geaardheid.
Ik, net op kamers, besloot dus om voor het eerst niet al op vrijdag naar huis te gaan, zodat ik in alle rust naar de film kon kijken. Vragen van mijn broer, die het maar raar vond dat ik pas zaterdag thuis zou komen, ontweek ik. (Net zo gemakkelijk als de vragen over de afwezigheid van een verkering).
Ik, genesteld op de bank, schakelde vrijdagavond in op Nederland 3, om een kwartier en een paar tranen later de televisie weer uit te doen.

Het was een korte film.

Improvisatie

Om in de gaten te houden: Improv Everywhere, waar Vrij Nederland vorige week over schreef. Dat is een flashmob-achtige groep die als doel heeft om mensen thuis te laten komen met een goed verhaal. Ik citeer uit het artikel:

'Er is geen wet die zegt dat je niet gekleed mag zijn in een blauw shirt en een kaki broek,' zei bijvoorbeeld een opgeroepen politieman tegen de manager van winkelketen Best Buy, wiens filiaal plotseling gevuld was met tachtig mensen die er precies zo uitzagen als het Best Buy-personeel.

Dat vind ik dus grappig. Net als de High Five Escalator en de Welcome Back-mission. En net als de Human Mirror waar tweelingen de metro overnemen.

Print

Mijn printer is stuk.

K. vraagt: doet jouw printer het nog?
En stuurt deze link.

HP - invent from Tom and Matt on Vimeo.

Kenny

Volgens Franse media was hij de slechtste klimmer uit de geschiedenis van de Tour en dankzij een gebrek aan Nederlandse topprestaties werd hij onze nationale held. De laatste dagen van de Tour worden vast heel saai.

Onderbuik

Mart Smeets. We krijgen er weer veel van te zien deze dagen. Ik vraag me af waardoor ik dat vervelende onderbuikgevoel krijg als ik hem zie; als hij aankondigt wat er in de Avondetappe allemaal voorbij zal komen; als hij zijn gasten introduceert.

Het antwoord vond ik nadat een nu-collega mij wees op een aflevering van DWDD uit februari.



Mart Smeets heeft geen zelfspot.

Fatboy

Ooit deelden ex-huisgenoot E. en ik een Fatboy.

Vrijdag aten we samen en toen kwam deze videoclip ter sprake. Vet jonguh.

Spiegel

Gisteren moesten we in anderhalf uur door het Boijmans van Beuningen. We begonnen met de eeuwen die ver achter ons liggen - en waar mijn bijbelse kennis bij de interpretatie best goed van pas kwam - maar jammer genoeg kwamen we pas te laat terecht op de afdelingen waar we veel langer hadden willen verpozen.

Want daar stond een buste die Dali gemaakt had, met op de plek van de neus een oor en andersom. Daar hingen zelfportretten van Carel Willink en Charlie Toorop en schilderijen van René Magritte, waarvan ik deze redelijk geniaal vind.



(Nu kan die man sowieso weinig verkeerd doen, omdat ik het geniaal vind om onder een levensgroot schilderij van een pijp dan wel appel te schrijven: dit is geen pijp/appel. (Wat in feite natuurlijk ook zo is, want, zo zei Magritte, probeer die pijp maar eens te vullen met tabak.))

Smit

Lieve mama,
Beloof je me dat je je nooit in het openbaar met een relatiecrisis van je jongste dochter zult bemoeien?
Hartelijke kusjes,
mim

Bruin

Fietsen in bergen is iets anders dan met een zwaar verzet trappen. Fietsen in bergen in de regen is iets anders dan met een zwaar verzet trappen in de regen. Daarom zeiden Thomas en ik vrij vaak 'kak' dit weekeinde, waar we vervolgens weer erg hard om moesten lachen.

Col

De laatste keer dat ik naar de Ardennen ging, was de eerste keer dat ik met Thomas ging liften. We deden er tien uur over.

Nu, vijf jaar en vele lifttripjes later, gaan we zelf met de auto. Fietsen achterin. Klimmen maar. Zin.

En misschien gaan we wel weer stiekem zwemmen in het zwembad van de buren.

Sssst.

West

Het woord homo in welk medium dan ook heeft een nogal magnetisch effect op mij. Dat moet gelezen/geluisterd/gezien. Meteen. Vandaar dat ik dus vandaag in Trouw een ingezonden brief met de kop 'Leviticus over homo's' las.
De auteur wees me op een geniale scene uit the West Wing die mensen die met de bijbel schermen als ze homoseksualiteit afkeuren vrij snel stil moet krijgen.



U begrijpt: de volgende serie die gezien moet worden - na Mad Men - is the West Wing.

Tour

De Tour inspireert. Net fietste ik met Thomas richting Austerlitz en terug, met harde wind, veel verkeerdrijden en een heerlijk witbiertje bij Rhijnauwen.
Mijn mooiste tourherinnering is de strijd van Contador en Rasmussen bergop in de vijftiende etappe in 2007.



Mijn grootste tourdeceptie was thuiskomen na een basketbaltraining en Mart Smeets horen zeggen dat hij in zijn oortje doorkreeg dat Rasmussen uit de Tour was gehaald.

Tweets

Eindelijk heb ik dan vervanging gevonden voor het blog A Lego a Day, dat zijn 365 dagen had volgemaakt: Historical Tweets. Stalin doet mee, Lassie doet mee, Chris Columbus doet mee en ook Anne Frank is van de partij. Checken dus.

Smekend

Ik vond 'm al leuk, maar deze versie is nog leuker.

Mof

Als kind heeft mijn overbuurman Frans de bevrijding meegemaakt, zo vertelde hij. Hij herinnert zich dat nog steeds als de mooiste dag van zijn leven, met slechts een klein smetje.

Zijn vader en broer zaten ondergedoken tijdens de oorlog en Frans woonde bij zijn tante in Hippolytushoef, een Noord-Hollands dorpje waar Frans als Amsterdammer erg moest wennen.

Op de dag van de bevrijding zag hij de Canadezen binnenkomen. De kaalgeschoren moffenmeisjes die meeliepen in de parade werden uitgejouwd. Frans deed daar ook aan mee. En toen viel er iets voor zijn voeten. Hij pakte het op en gooide het richting het hoofd van zo'n moffenmeisje.

Raak.

En daar heeft overbuurman Frans tot op de dag van vandaag spijt van.

Geluk

Rutger Kopland vond ik pas cool toen ik hem hoorde voordragen. Dat was tijdens de poëzieles van meneer Smulders in het tweede jaar van mijn studie. Ik kocht vervolgens de verzamelbundel Geluk is gevaarlijk en zette die na het lezen van een aantal gedichten in de kast.

Het laatste gedicht van de bundel heet: Wat is geluk. Het antwoord daarop is niet wat je gezien de titel van de bundel verwacht.

Wat is geluk

Omdat het geluk een herinnering is
bestaat het geluk omdat tevens
het omgekeerde het geval is,

ik bedoel dit: omdat het geluk ons
herinnert aan het geluk achtervolgt het
ons en daarom ontvluchten wij het

en omgekeerd, ik bedoel dit: dat wij
het geluk zoeken omdat het zich
verbergt in onze herinnering en

omgekeerd, ik bedoel dit: het geluk
moet ergens en ooit zijn omdat wij dit
ons herinneren en dit ons herinnert.

--

Maar dan die stem dus. Tussen de vage youtube filmpjes kwam enkel deze in de buurt van een aardige geluidsopname.