Dit weekeinde bij het toernooi in Eindhoven was er een scheidsrechter van nog geen turf hoog (geen idee hoeveel dat eigenlijk is, maar wel leuk om op te schrijven) die bij elke keer wanneer ik uitte dat iets me niet aanstond riep: 'Karakter!, Karakter!'.
Behalve dat het gewoon een erg mooi woord is, is de brug naar het boek van Bordewijk en de film snel gemaakt. Allebei heel mooi vanwege het zakelijke karakter en de troosteloze treurigheid.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten