Willink

Vandaag in het Centraal Museum kwam ik met mijn beperkte kennis van kunst tot de conclusie dat Carel Willink een van mijn favoriete schilders is. Een paar maanden geleden zag ik onder meer onderstaand schilderij van hem in het Scheringa Museum voor Magisch Realisme.


Vandaag vond ik weer een schilderij mooi en dacht dat het weleens van Willink kon zijn. Dat bleek het geval en zo kwam ik tot mijn conclusie.


(Hoewel de enorme rijen bij de ingang van het museum anders deden vermoeden, hadden T. en ik de zalen voor ons zelf. Iedereen ging naar de tentoonstelling met werk van Viktor & Rolf. Wij niet.)

Ilovit

Toen ik in 2000 als eerstejaars voor het eerst in Tivoli kwam, hoorde ik Shiny Happy People. Dat was destijds mijn lievelings. Een nummer dat niet gedraaid werd in dorpsdisco's en Brothers in Bunnik en ik dus nog nooit tijdens het uitgaan had gehoord.



Toen ik de tweede of derde keer in Tivoli kwam wees vriend A. mij op wat er gebeurt als je Tivoli omdraait.

Juist ja.

Drogreden

Het gonst van de geruchten dat Michelle Obama zwanger zou zijn. Dat maakt mij allemaal niet zoveel uit. Ik vind vooral de redenering die de Telegraaf hanteert om het gerucht aannemelijk te maken interessant.

'Het Witte Huis wil naar verluidt geen commentaar geven, maar de zoekterm 'Michelle Obama pregnant' werd al honderdduizenden keren ingetikt op Google Search en dat geeft toch te denken...'

Bowlen

Ik denk dat je een heel leuk leven hebt als je Sander van de Pavert heet en Lucky TV hebt bedacht.

Ravioli

Het is dat ik 'alsof er een engeltje op je tong piest' een vreselijke uitdrukking vind, anders zou ik dat hier schrijven over de hemelse ravioli die ik gisteren heb gegeten.
Dus: als je toch in Amsterdam bent, en toch in de Nes rondloopt: eet dan Ravioli al formaggio caprino con salsa di zucca* in restaurant Mappa.

*Geitenkaasravioli met pompoensaus, andijvie, gegrilde pancetta en geroosterde amandelen

Drie wijzen

Na de eerste anderhalve minuut van El Cant dels ocells en de mededeling dat er in het half uur dat volgde niet veel meer gebeurde, is het vast te begrijpen dat ik vertrok uit de bioscoopzaal. In navolging van de twee filmkenners/-journalisten waarmee ik de film op het IFFR bezocht. (Waarmee ik dus wil zeggen dat ik heus geen cultuurbarbaar ben).

Somersault in a Coffin, een prijswinnende Turkse film over een autodief in Istanbul zat ik wel helemaal uit. Maar niet van harte.

Oude man

He had sailed for two hours resting in the stern and sometimes chewing a bit of the meat from the marlin, trying to rest and to be strong, when he saw the first of the two sharks.
'Ay,' he said aloud.

Een paar dagen geleden had ik geen idee waar The Old Man and the Sea over gaat. Drie treintripjes later had ik dat wel. En daar ben ik erg blij mee.

Waarheid II

Sir David Attenborough krijgt geregeld te horen dat hij zal branden in de hel, omdat hij God geen credits geeft voor alle mooie natuur die hij laat zien in zijn documentaires.

Waarheid

Dat de waarheid niet bestaat, hebben de makers van de Oncyclopedia goed begrepen.

Over Nietzsche
Door het feit dat hij als kind zijn naam misspelde (NietChe Guevara), werd hij enige tijd belaagd door sigaarrokende revolutionaire Cubanen. Verdere informatie hierover is tot hiertoe onbekend.

27 januari in de geschiedenis
2006 - Rita Verdonk haar auto wil niet starten

Wetten

Het cursieve deel is denk het meest bruikbare zinsdeel uit de Nederlandse poëzie. Ik hoop het wat vaker te gaan bezigen in mijn alledaagse taalgebruik.

Het Huwelijk

Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.

Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.

Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.

Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.

Willem Elsschot

Eet dit.

Nu.

Succes

Laatst belde zuslief enigszins gepikeerd op. Toen Monique des Bouvrie in een televisieprogramma werd gevraagd hoe ze toch zo'n succesvolle styliste was geworden, ging ze nogal voorbij aan het feit dat ze getrouwd is met Jan des Bouvrie.

Of je wel of niet succesvol bent, ligt niet alleen aan je talent en doorzettingsvermogen. Succes heeft alles te maken met de kansen die je krijgt, bepleit Malcolm Gladwell in Outliers (Uitblinkers). Gladwell illustreert dat met talloze voorbeelden.

Doordat the Beatles de kans kregen om tientallen uren per week in obscure tentjes in Hamburg te spelen, werden ze zo goed en braken ze door. Doordat Bill Gates al in zijn jonge jaren toegang had tot een computer werd hij een van de voorlopers in de IT. En miljardair. En ijshockeyers hebben meer kans om de top te bereiken als ze in januari, februari of maart geboren zijn.

Kortom: Malcolm Gladwell heeft niet alleen leuk haar, hij kan ook nog een goed boek schrijven.

Kamp

Levi vond God op zijn vijfde. Hij vond het leven niet zo leuk en was saved. Het is beangstigend om de kinderen in Jesus Camp te zien 'bidden in tongen'.

Gracht

Over de liefde van Doeschka Meijsing wordt verfilmd. Ik ben vooral benieuwd naar de scène waarin Pip in de gracht valt en wegzwemt.

Droom

De volumeknop mag open.

Ingestudeerd

Ik dacht dat het een trucje was van Obama. Een verspreking tijdens een van de belangrijkste momenten van zijn carrière: het had iets schattigs, iets kwetsbaars. En dat wist hij ook heus wel.

Kennelijk was zijn schattigheid toch iets minder ingestudeerd dan gedacht. Niet hij, maar opperrechter John Roberts maakte een fout bij het afnemen van de eed.

Midas

Van het geboortekaartje van Midas:

begin bij het begin
en leef dan
net als iedereen
eenvoudig
been voor been

Bart Moeyaert, fragment uit Klein

Mens

Mijn lief kon even niet op de naam van de Chinese vrouw van haar oom komen. Dat deed me denken aan dit fantastische fragment uit het tergend slechte programma Business Class.

Zonnestraal

Ik constateer zojuist dat van de de drie films die ik hier 'ontdekt' heb de grote gemene deler mooie muziek is. Best apart voor iemand die nooit muziek koopt of downloadt en zich laat leiden door wat haar omgeving haar aanbiedt.



'Sarcasm is the refuge of losers'.

Lef

Ik had het prettig gevonden als ik al mijn hele leven over onderstaand soort lef had beschikt.

Frénk van der Linden begon zijn loopbaan bij het weekblad De Tijd. Hij was er binnengekomen als stagiair. ‘En ik wist al na enkele weken: jou moet ik hebben’, schrijft Arie Kuiper, oud-hoofdredacteur van De Tijd in een column in Tot op het bot. De interviewer zou voor de broodnodige verjonging van de redactie kunnen zorgen. Maar Kuiper had een lastig ventje in huis gehaald. Van der Lindens eerste grote interview, met toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Van der Klaauw, werd meteen verheven tot omslagartikel. Van der Linden, toen nog student op de School voor de Journalistiek, stuurde De Tijd vervolgens een nota, gebaseerd op de vakbondstarieven. ‘Ik kreeg een briefje terug: hoe haal je het in je hoofd? Ik mocht blij zijn dat het artikel van een studentje gedrukt werd. Vijftig procent was meer dan genoeg.’ Daarop schreef Van der Linden een brief aan de voorzitter van de sectie Amsterdam van de NVJ: diezelfde Arie Kuiper. “Geachte heer Kuiper, ik heb een conflict met de heer A. Kuiper, hoofdredacteur van De Tijd. Hij weigert zich aan de door u bepleite NVJ-tarieven te houden. Kunt u het eens met hem opnemen?” Kort daarna kreeg ik een briefje terug: “wat is je gironummer? We hebben het er verder niet meer over. Arie”.’ Uit: een interview van Coen Verbraak met interviewer Frénk van der Linden

Kaartenhuis

Vaak vergeet ik in mijn top zoveel van boeken House of Leaves (dat ik las als: Het kaartenhuis) van Mark. Z. Danielewski te noemen. Vanaf nu zal dit log mij hieraan herinneren. Ik vond het boek namelijk vet, fantastisch (letterlijk) en bizar. Onder meer vanwege dit soort pagina's.

Om in te lijsten

Dit getuigt van een sterk staaltje timing. Of toeval.



En voor de wat minder scherpe kijker. Hierom dus.

Blauwe maandag

Op de deprimerendste dag van het jaar is er geen betere afbeelding dan deze geniale tekening van Paul Faassen.



Deze tekening hing al in mijn eerste studentenkamer in de Mauritsstraat. Blij verrast was ik dan ook toen uitgerekend Faassen de illustraties had verzorgd bij een artikel dat ik schreef voor VKbanen.

L

Een paar jaar geleden kreeg ik van W., E., en M. een chocoladeletter kado: de L. Daarbij zat ook serie 1 van the L-word.

Vanavond wordt in de VS de eerste aflevering van de zesde en laatste serie uitgezonden. En ik hoop dat mijn lief die snel gaat downloaden.

Google Earth

In de zomer van 2005 lifte ik met T. naar Madrid. Daar werd mijn reisgenoot in het ziekenhuis opgenomen met een acute blindedarmontsteking en van het thuisfront kreeg ik twee dagen later te horen dat mijn tante was gestorven.

Verdwaasd en verdrietig dwaalde ik die dagen door de stad. Vrijwel alle culturele hoogtepunten liet ik toen aan mij voorbij gaan: geen zin. Gezien mijn slechte herinneringen aan Madrid weet ik niet of ze een herkansing krijgen.

Voor het Prado hoef ik nu in elk geval niet meer terug te gaan. Via Google Earth en Maps kun je nu dichterbij een schilderij komen dan ooit.

Poster

Jarenlang heb ik geprobeerd aan de filmposter van Shine te komen. Niet alleen omdat het motto van de film 'Because there's light at the end of the tunnel' zo'n tien jaar geleden een prettige strohalm was, ook omdat ik de film én de muziek erin fantastisch vond.

Tegen water

Gezien op het log van Jonathan van het Reve: een stukje uit het televisieprogramma van het Amerikaanse goochelaarsduo Penn & Teller.

De les is helder. Weet wat je ondertekent als iemand je op straat op je schuldgevoel aanspreekt met een clipboard en pen in de aanslag.

Zes woorden

Tot mijn spijt heb ik nog nooit iets gelezen van Ernest Hemingway. En dat terwijl hij een van de mooiste en knapste gedichten ooit heeft geschreven.

For sale: baby shoes, never used



Update: Zojuist The Old Man and the Sea uit de kast geplukt. Het moet er maar een keer van komen.

Idee

Gisteren bedacht met Bas: de bijbel in straattaal.

Ik probeerde alvast wat te freestylen met de verzen 1 en 13 uit 1 Korinthe 13, maar het blijkt dat ik straattaaltechnisch nog niet zo begaafd ben. Vooralsnog blijft dit het dus.

1 Al ware het, dat ik de talen der mensen en der engelen sprak, en de liefde niet had, zo ware ik een klinkend metaal, of luidende schel geworden.
(...)
13 En nu blijft geloof, hoop en liefde, deze drie; doch de meeste van deze is de liefde.

Schaduw

Eindelijk uitgelezen: De schaduw van de wind van Carlos Ruiz Zafon. Het is een boek voor op vakantie, voor honderd pagina's per dag, voor als je tijd genoeg hebt. Als boek voor 's avonds een paar bladzijden en misschien in de trein ook nog een paar is het minder geschikt. Mooi en spannend, maar niet het mooiste en spannendse boek ooit, zoals broer C. mij meldde.

Overigens zou ik graag eens rondlopen in het kerkhof van vergeten boeken.

Minaretten

Water en minaretten: dat is Nederland. Monniken die een homovlag omhoog duwen? Polen. Groot-Brittanië staat er helemaal niet op. Het Tjechische kado aan de EU, een kunstwerk van David Cerny, vind ik knap bedacht. En grappig.

Kleur

John Baldessari: ik had nog nooit van hem gehoord, tot ik zondag in het Bonnefantenmuseum een tentoonstelling van zijn werk zag. Stills uit geflopte B-films vormen de achtergrond, kleurrijke vlakken en vormen zorgen ervoor dat het kunst wordt. Mooi.


Hij werkte samen met Koen van den Broek voor de expositite This is an example of that wat resulteerde in onder meer onderstaand werk. Ook mooi.

Hemelse boeken

A bookshop made in heaven is de Selexyz Dominicanen volgens de Britse journalist Sean Dodson. Daarom is de boekenwinkel in Maastricht de mooiste ter wereld, vindt hij.

Hoewel ik wereldwijd niet zo heel veel boekhandels heb bezocht, kan ik me sinds zaterdag voorstellen dat er inderdaad weinig mooiere ambiances bestaan.

Mannetje

Vroeger keek ik met mijn broer graag naar Dit was het nieuws. De week erna herhaalden we dan de leukste grappen om steeds weer in een deuk te liggen. Raoul Heertje vond ik erg grappig.

Het programma verloor ik uit het oog, maar de laatste weken kwam ik Heertje weer twee keer tegen. Een keer in een interview van Coen Verbraak in het Volkskrant Magazine en gisterenavond zat hij bij Pauw & Witteman. Bij beide mediaoptredens kwam hij over als vreselijk achterdochtig en niet zo heel grappig. Het zal te maken hebben met zijn nieuwe televisieprogramma (wat ik een nogal geniaal concept vind), maar toch. Vroeger was hij leuker.

Bromet

Dat Frans Bromet zelf ook niet helemaal vriendschappelijk met zijn buren omgaat, is nog niet eens het leukste aan de documentaire De grens van Frans Bromet.

Zomer

-15 was het vannacht. Ik vind dat koud. De zomer mag van mij weer beginnen.

Medisch-ethisch

Uit een advies op Refoweb aan een aanstaande apothekersassistent die zich afvraagt of hij wel of geen morning-afterpil mag afgeven:

"Ik denk zelf dat jouw verantwoordelijkheid niet zover gaat dat je het zou moeten weigeren af te leveren. Dan neem je als het ware de verantwoordelijkheid van de betreffende vrouw over. (...) De vrouw die de pillen koopt en slikt is verantwoordelijk. Zou je in een boekhandel een slecht boek, (bv. de Koran) ook weigeren te verkopen?"

Obama

Een feilloze no-look pass en een strakke linkerlay-up: wereldvrede is weer iets meer binnen handbereik met een basketbalveld in het Witte Huis.

Hemels

As it is in heaven: mooie film, mooie muziek. De tweede keer dat ik 'm zag hoefde ik niet te huilen, maar gelukkig deed iemand anders dat in mijn plaats.

(Misschien is deze muziek uit de film nog wel mooier, maar kijk en luister vooral niet als je As it is in heaven nog niet hebt gezien.)

Beschavingen

Soms zijn vergelijkingen heel treffend. Kader Abdolah schreef in zijn column in de Volkskrant begin deze week dat hij zich vroeger altijd afvroeg hoe het toch kwam 'dat de grote beschavingen met zo veel macht, rijkdom en legers toch ten onder gingen.' Deze dagen ben ik genoodzaakt mij dat ook af te vragen, doordat de deadlines voor vier artikelen over verloren gegane rijken rap naderen. Geïnteresseerd las ik dus verder.

Abdolah, geboren in Iran, schrijft: 'Het leek onmogelijk dat de Perzische beschaving ooit uit elkaar zou vallen, maar dat gebeurde wel. Hoe? In drie weken. Door wie? Door de Mohammedanen. Ze vielen met blote voeten, een zwaard in hun rechterhand en de Koran in hun linkerhand, het rijk binnen en vernielden alles.

'Dat kan niet, het is onmogelijk, heb ik altijd gedacht, tot de huidige economische crisis uitbrak. Pas toen de reusachtige Amerikaanse banken van de een op de andere nacht failliet gingen en de imposante Amerikaanse auto-industrieën zich in een klap bankroet verklaarden, drong het tot me door hoe de oude beschavingen zo plots ten onder zijn gegaan.'