Muziek. Voor zover mijn fascinatie voor alle mogelijke Glee-uitvoeringen dat nog niet had duidelijk gemaakt: ik heb er de ballen verstand van. Wie wat wanneer met wie en op welk instrument deed, weet ik eigenlijk nooit. Studio's, labels, producers, tekstschrijvers, octaven: ik hoor het niet. De grote gemene deler van leukelingen als Glee, Cecilia Bartoli, Philip Glass, Flinke Namen, Adele of Bruno Mars is hoogstwaarschijnlijk non-existent, een eenvoudige duiding van mijn smaak derhalve ook. Ik hoor alleen of iets me aanstaat of niet.
Misschien is het daarom dat ik de televisieversie van de Top 2000 zo mega-interessant vind. Achtergronden en geniale feitjes bij wereldberoemde liedjes, deskundologen met een enorme wetenschap van muziek.
En oorspronkelijke versies van hits die ik alleen kende van versies uit de jaren negentig en nul. Zoals daar vanavond was: Ain't no sunshine, van Bill Withers. Prachtig.
donderdag 29 december 2011
maandag 19 december 2011
vrijdag 16 december 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)
