Regen, roest en Ruhr 2010

Blauwe envelop

Op vakantie waren we. In het Friese Earnewâld. Oudste broer B. ging evenals de al alleenwonende zus M. niet meer mee kamperen. Zo nu en dan werd broer B. gebeld. Om te controleren of hij en de planten nog leefden, maar ook om de volgende vraag te stellen: "zijn er nog blauwe enveloppen binnengekomen?". De snijdende stilte die dan volgde deed mij beseffen dat het antwoord op die vraag behoorlijk belangrijk was. "Drie?", herhaalde mijn moeder met een betrokken gezicht.

Vandaag hoorde ik mijn brievenbus klepperen en keek ik om het hoekje. Schijnbaar nonchalant lagen daar twee blauwe enveloppen. Ik schrok. Met dank aan de vroegmobiele vaardigheden van mijn ouders.

Dramaqueen

In Frankrijk las ik een klassieker. Gewoon, omdat ik vond dat het moest. Mijn wellicht wat banale conclusie na vierhonderd tergend langzame pagina's is dat Madame Bovary een dramaqueen avant-la-lettre is. Liefdesverdriet is geen liefdesverdriet maar tientallen pagina's zelfmedelijden. Ik denk dat haar minnaars het met haar uithielden om dezelfde reden als waarom ik het vierhonderd pagina's met haar uithield: ze is en blijft een klassieker.

Ben Ali Libi

Een pareltje in mijn inbox na terugkeer van vakantie. Met dank aan de helaas niet meer bloggende Jeroen.